Blood Brothers

Krandans

Oswald Theodore Avery (ur 21 października 1877 w Halifaksie, zm. 2 lutego 1955 w Nashville) - amerykański lekarz i genetyk, pochodzenia kanadyjskiego.
W 1887 roku jego rodzina przeprowadziła się z Kanady do Nowego Jorku. Studiował nauki humanistyczne na Colgate University, uzyskał stopień BA w 1900 roku i rozpoczął studia medyczne w College of Physicians and Surgeons Columbia University.
W 1913 roku zatrudnił się jako asystent w Instytucie Badań Medycznych [link widoczny dla zalogowanych] Rockefeller University. W 1918 roku przyjął obywatelstwo amerykańskie. W czasie I wojny światowej służył w korpusie medycznym Armii Stanów Zjednoczonych.
Zajmował się badaniami mikrobiologicznymi. W 1944 roku, wraz z Colinem MacLeodem i Maclyn McCarty wyjaśnili wynik eksperymentu Griffitha, stwierdzając, że nie białko, ale DNA jest czynnikiem przenoszącym informację genetyczną.
W 1947 roku został wyróżniony nagrodą Albert Lasker Award for Basic Medical Research. Krater Avery na Księżycu został nazwany jego imieniem.

Krandans

Chłopiec i jego pies ? postapokaliptyczny film science-fiction produkcji amerykańskiej z 1975 roku w reżyserii L.Q. Jonesa. Podstawą scenariusza było opowiadanie 'A boy and His Dog' Harlana Ellisona wydane w roku 1969. Poprawiona i poszerzona wersja opowiadania ukazała się w zbiorze historii 'The Beast that Shouted Love at the Heart of the World' w roku 1976. Kontynuacja opowiadania pojawiła się pod postacią komiksu 'Vic and Blood' przy współpracy z rysownikiem Richardem Corbenem. Film prawdopodobnie był inspiracją dla George'a Millera, twórcy Mad Maxa, choć reżyser wypiera się tego po dziś dzień.

Rok 2024. Świat wyniszczony czwartą wojną nuklearną. Na pustynnej powierzchni planety grasują grupy ocalałych ludzi. Cywilizacja weszła pod ziemię. Pożądanym towarem jest żywność, broń i kobieta, będąca jedynym źródłem przyjemności cielesnej. To rzadki towar. Gdy mężczyźni byli na froncie, przeciwnik bombardował miasta, zabijając cywilnych mieszkańców. Bohaterem jest młody chłopak, szukający jedzenia i spełnienia swoich seksualnych potrzeb. Za towarzysza ma psa. Vic. Chłopak spędza dnie na przeszukiwaniu gruzów starego świata, miejsca, gdzie kiedyś znajdowało się Phoenix w stanie Arizona. Zdołał przetrwać swój osiemnastoletni żywot w głównej mierze dzięki psu, którego nazwał Blood. Blood jest skutkiem eksperymentów genetycznych, które wykształciły inteligentne, zdolne do mowy stworzenia. Mogą one jednak porozumieć się tylko z właścicielem, z którym są związane telepatycznie. Ich zadaniem jest, dzięki doskonałemu zmysłowi węchu, odnajdywanie łupów i kobiet, traktowanych jako istoty, dające chwilę przyjemności.

Uwaga: poniżej znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Blood wyczuwa Quillę June, kobietę. Znajomość nie kończy się po pierwszej nocy, bowiem ta zwabia Vica do Topeki, jednego z miast podziemnego świata. Nie ma tam jednak miejsca dla Blooda. Pożegnanie następuje przy bramie do podziemnej cywilizacji. Życie w Topece przypomina te z lat pięćdziesiątych. Władzę sprawuje Rada Starszych, panująca nad życiem każdego mieszkańca. Bowiem, gdy kończy się rola jednego z obywateli, wydawany jest dekret, w którym skazywany jest on na śmierć. Zachowując pozory, wpisuje się np. 'śmiertelna choroba' bądź 'wypadek przy pracy'. Wyroki wykonuje android, będący pod kontrolą Rady Starszych. 
Quilla June była przynętą, mającą zwabić Vica do tej społeczności. Jego zadaniem ma być zapłodnienie wszystkich kobiet, z racji niepłodności mężczyzn żyjących w mieście. Początkowo Vic przystępuje do zadania z zaangażowaniem. Odpowiada mu także sama obecność ludzi, bowiem w czasie samotnego życia odzwyczaił się od obecności drugiego człowieka. Rzeczywistość jest inna. Nie liczy się on, lecz jego nasienie. Jest maszyną, mającą przedłużać społeczeństwo Topeki, swoistym bankiem spermy. Zamierza wydostać się na powierzchnię. Jedną z wielu przeszkód jest sama Quilla June. Pragnie przejąć władzę, a ma jej w tym pomóc Vic, który ostatecznie odmawia. Uczucie, jakie narodziło się między nimi podczas spotkania, nadal jest żywe. Zdrada wychodzi na jaw, na nią i jej wspólniczki zostaje wydany dekret, w którym zostają skazane na 'wyjazd do gospodarstwa rolnego'. Zmusza to Quillę do ucieczki wraz z Vicem. Na powierzchni zastają umierającego Blooda, czekającego cały czas na swego pana. Może ożywić go tylko krew. Kto dla Vica będzie ważniejszy?

Pomysł na film zrodził się po przypadkowym przeczytaniu noweli Harlana Ellisona przez L.Q Jonesa, którą polecił mu jego operator filmowy - John Morril. Opowiadanie zrobiło na twórcy filmowym wrażenie, toteż następnego dnia nawiązano kontakt telefoniczny z samym pisarzem. Zawarty kontrakt zakładał napisanie scenariusza do filmu przez Ellisona. Z racji pracy pisarza nad innymi projektami, tworzenie scenariusza znacznie się wydłużyło. Do zakończenia prac nad scenariuszem wziął się L.Q. Jones. Każdą istotną zmianę musiał konsultować z twórcą noweli, jednak pisarz był zbyt zajęty, by osobiście nadzorować pracą. Zmiany poczynił istotne, bowiem zmienił początek, środek i [link widoczny dla zalogowanych] rozbudował charakterystykę postaci. Wynikły z tego spory, jednak postanowiono zaczekać z ostateczną oceną do pokazów przedpremierowych. Jako całokształt produkcja została przez pisarza zaakceptowana, jednak ostrej krytyce poddał zakończenie filmu. Ostatnie sceny i słowa końcowego dialogu uznał on za zbyt mizoginistyczne. Proponował zmianę, na własny koszt, jednak przedpremierowy pokaz filmu w kształcie proponowanym przez L.Q. Jonesa wzbudził zbyt duże uznanie, by zmieniać sceny tuż przed zakończeniem przedsięwzięcia. Różnice zdań były także przy omawianiu wizji Topeki.

Psem, grającym u boku Dona Johnsona był Tiger, występujący wcześniej na ekranach w serialu Grunt to rodzinka (The Brady Bunch). Przed rozpoczęciem zdjęć zaczęto intensywne treningi, mające oswoić Tigera z osobą Dona Johnsona. Odbywały się w parku obok miejsca, gdzie kręcono film. Treser uczył Johnsona gestów, mających być wyraźnym komunikatem dla psa podczas kręcenia zdjęć. Celem było rozumienie poleceń wydawanych psu podczas akcji, bez wpatrywania się Tigera w osobę tresera. Sam Tiger podczas kręcenia zdjęć miał własny pokój w motelu, a nawet samochód, w którym transportowany był na plan zdjęciowy. Głos Blooda podkładał Tim McIntire, modyfikowany metodą komputerową.

Don Johnson dostał rolę po castingu, w którym uczestniczyło blisko 600 osób. Dla ówcześnie nieznanego aktora film okazał się być przepustką do sławy. Po roli w A Boy and His Dog przyszły propozycje do telewizyjnych produkcji, których ukoronowaniem był serial Miami Vice.

W obrazie L.Q. Jonesa zagrał ceniony aktor lat siedemdziesiątych - Jason Robards. Bliższa znajomość między oboma panami zaczęła się od obrazu Dzika banda (The Wild Bunch) Sama Peckinpaha. L.Q. Jones mając trzeciorzędną rolę w tym filmie, nawiązał kontakt z Robertem Ryan'em, mającym jedną z głównych ról. Okazał się on być znajomym Jasona Robardsa. Początkowo to Robert Ryan miał wystąpić w produkcji, jednak na przeszkodzie stanęła choroba aktora. Mimo faktu, iż A Boy and His Dog był filmem o niskim budżecie, Robards po przeczytaniu scenariusza zagrał rolę Lou Craddock'a. Nie zrobił tego bez wynagrodzenia, jednak kwota ta okazała się być o wiele niższą, niż normalna stawka dla aktora tej rangi.

Uwaga: poniżej znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Filmowi zarzucano propagowanie treści mizoginistycznych. Uważano, iż obraz opiera się na szowinistycznych poglądach, w których kobieta jest przedmiotem seksualnym. Większość kontrowersji dotyczyło końcowego dialogu i sceny, podczas której Vic i Blood konsumują Quillę. Zarzucano zbytnią brutalność scen. 
Harlan Ellison odciął się od filmu po premierze, sam krytykując reżysera za źle oddaną wizję jego noweli. Podobne zarzuty stawiane były przy wydawaniu opowiadania drukiem.

Harlan Ellison kontynuował historię pod postacią graphic novel, we współpracy z Richardem Corbenem. Zaczęto od wydania podstawowej wersji opowiadania metodą komiksową, po której wydano dalszą część historii. 
Blood zostaje wyratowany, dzięki krwi zabitej Quilli. Jednak Vic zaczyna mieć wątpliwości w słuszność swojego wyboru. Nie zachowując należytej ostrożności, dostaje się w ręce gangu, jakich pełno grasuje po opustoszałej planecie. Blood odnajduje swego pana, jednak zastaje go skrajnie wyczerpanego i bliskiego załamania nerwowego. Nie mogąc się już bronić, zostaje schwytany przez zmutowanego pająka. Wstrzykuje on do ciała Vica jad, działającego niszcząco na organizm. 
Harlan Ellison zakończenie opowiadania tłumaczył chęcią odcięcia się od dwójki bohaterów, chcąc zająć się nowymi projektami. Uważał, iż temat Vica i Blooda wyczerpał całkowicie.

Rozważana jest kontynuacja filmowa 'Chłopca i jego psa', jednak projekt nie wykroczył poza etap początkowego stadium produkcji. Istnieje wczesny scenariusz pisany przez Jonesa, zakładający początek nowego filmu w momencie zakończenia pierwszego. Do dwójki bohaterów miałaby dołączyć postać kobieca, imieniem Spike, wytrzymała i potrafiąca się bronić. Rozważana była także produkcja telewizyjna. Na komentarzu w wydaniu DVD L.Q. Jones wyjawia, iż całość tworzenia nie wykroczyła poza plany.

Krandans

</td>
</tr>
<tr>
<td style='background: #eeeeee; vertical-align: top;'>Status</td>
<td>osiedle</td>
</tr>
<tr>
<td style='background: #eeeeee; vertical-align: top;'>Powierzchnia</td>
<td>2,24 km?</td>
</tr>
<tr>
<td style='background: #eeeeee; vertical-align: top;'>Ludność (2005) 
- liczba ludności 
- gęstość</td>
<td> 
13 790 
6 156 os./km?</td>
</tr>

Osiedle Łukasiewicza ? jedno z osiedli Płocka, zbudowane w latach 1970-1980 w technologii 'wielkiej płyty' między ulicami Łukasiewicza, Gwardii Ludowej, Tysiąclecia i Bielską. Wielka płyta pochodziła z tymczasowej, początkowo, wytwórni, którą w 1970 roku ulokowano przy ulicy Rembielińskiego.
Budowę osiedla zaczynała Petrobudowa a kończył Płocki Kombinat Budowlany. Jako pierwsze powstały bloki przy ulicy Łukasiewicza, ostatnie zaś przy ulicy Rembielińskiego w pobliżu tzw. Elektryczniaka. Osiedla Łukasiewicza i Tysiąclecia traktuje się często jako jedną całość i nazywa się je Wielką Płytą.
7 czerwca 1991 Płock odwiedził papież Jan Paweł II. Msza święta dla płocczan odbyła się na osiedlu Łukasiewicza między ulicami Batalionów Chłopskich i Gwardii Ludowej.
<h3> [link widoczny dla zalogowanych] Ciekawe miejsca</h3>

Kościół pw. św. Jadwigi ? decyzja o założeniu parafii podjęta w 1981 r., tymczasowy kościół powstał w 1982, w latach 1985-1999 zbudowano docelową świątynie jako dziękczynne wotum za wybór Karola Wojtyły na papieża. Świątynia ma kształt bazylikowy. Jej kopuła ma średnicę 40 m, taką samą jak w przypadku Bazylika św. Piotra na Watykanie.
Filia Politechniki Warszawskiej w Płocku zbudowana w latach 70. przy ulicy Łukasiewicza. Główny Gmach Dydaktyczny Politechniki zrealizowano w latach 1971-1973.
Stadion piłkarski Wisły Płock zbudowany w roku 1973. Architektami pierwszej wersji byli: Jacek Kwieciński i Janusz Mariański. Przed dożynkami w roku 1976 przebudowano trybuny, wybudowano pawilon recepcyjny oraz odnowy biologicznej wg projektu Reginy Piechowicz.

<h3> Ludność</h3>
 
<table border='1' cellspacing='1' cellpadding='3' bgcolor='#DDEEFF' width='400' align='center'>
<tr bgcolor='white' align='center'>
<td bgcolor='#BBCCFF' align='center'>Rok</td>
<td>2000</td>
<td>2004</td>
<td>2005</td>
</tr>
<tr bgcolor='white' align='center'>
<td bgcolor='#BBCCFF' align='center'>Ludność</td>
<td>15 000</td>
<td>13 900</td>
<td>13 790</td>
</tr>

Krandans

Casino Royale ? pierwsza (nieoficjalna) ekranizacja powieści Iana Fleminga, o początkach kariery Jamesa Bonda. Premiera filmu odbyła się 21 października 1954 r. Jest to trzeci odcinek telewizyjnego serialu Climax produkcji USA. W roli Bonda wystąpił Barry Nelson, a w roli Le Chiffre'a Petter Lorre. Film bardzo różni się pod wieloma względami od nowszych produkcji (1967 i 2006).

Le Chiffre, francuski agent, stracił 50 milionów (franków), [link widoczny dla zalogowanych] otrzymanych od wywiadu radzieckiego, przez co jego życie jest zagrożone, gdyż jeśli nie odda pieniędzy, to zginie. Chce wygrać stracone miliony w Casino Royale, lecz przeszkodzi mu w tym agent 007.

Barry Nelson jako James Bond/Jimmy Bond
Eugene Borden jako Chef DePartre
Linda Christian jako Valerie Mathis
Jean Del Val jako Croupier
Kurt Katch jako Zoltan
Peter Lorre jako Le Chiffre
William Lundigan jako Host
Michael Pate jako Clarence Leiter
Gene Roth jako Basil